ଅଶାନ୍ତ ହୃଦୟ ବିଦାରିତ କରେ ପ୍ରାଣଅମଡା ବାଟେ ମାଡିଚାଲେ ମୋର ଏଇ ଖିଆଲି ମନ
ବର୍ତ୍ତମାନର ଦ୍ବାହି ଦେଇ ଅତୀତ କୁ ଜଡାଇ
ବଂଚିଛି ମୁ ଏ ଦୁନିୟା ରେ ଭବିସ୍ୟତ କୁ ଚାହିଁ ||
ନିଜ ହୃଦୟ କନ୍ଦଳରୁ ପାରୁନି ନିଜକୁ ଘୋଡାଇ
ଅସି ଏକ ଘୁର୍ନିବଳୟ କାହିଁ
କେଉଁ ଆଡେ ନେଲା ଉଡାଇ
ଅଖୀ ଖୋଲି ଦେଖେ ତ
ଏ ଯେ ମୋ କର୍କଶ ନିସ୍ଠୁର ଅତୀତ
ପୁନର୍ବାର ନାଚି ଉଠେ ,
ସତେ ଏ ଜୀବନ ସତେ କେତେ ବ୍ୟଥାକ୍ଲିସ୍ଟ ||
ଅସୁମାରୀ ଜୁଆର ମାଡି ଆସୁଛି ସତେ କି
ଦେବ ମୋ ବେଦନା ଭାର କୁ ଭସାଇ
କିନ୍ତୁ ଏ କି ହେଲା ଆହା , ଆଘାତ ପରେ ଆଘାତ
ଯନ୍ତ୍ରଣା ମୋ ଅଧିକ ଦେଲା ବଢ଼|ଇ ||
ନାହି ଏ ବ୍ୟଥାର କିଛି ଅନ୍ତ , ନାହି ତାର କିଛି ଉପସମ
ଅତିତର ବେଳ|ଭୁଈଂ ଆଜି ସାଜିଛି ମୋ ବର୍ତ୍ତମାନର ସ୍ମଶାନ
ଦଗ୍ଧ ହେଉଛି ମୋ ପ୍ରାଣ, ପୁଣି ରକ୍ତାକ୍ତ ଶରୀର
କଣ୍ଟକୀତ ପଥେ ମୁଯେ ହେଉଛି ଅଗ୍ରସର ||
ହଠାତ୍ ପୁଣି ଦେଲି ଚାହିଁ, ଆଖିରେ ଅଖିଏ ଲୁହ ନେଇ
ଭାବିଲି କେଡେ ହତଭାଗିନୀ ମୁ ସତେ
ଆଜିବି ବସିଛି ଅତୀତ କୋଳରେ ଯାଇ |||
