Marichika

ମରୀଚିକା

ତୁମରି ଭରଷାରେ ଥିଲି ମୁଁ ଚାହିଁ 

ଭାଗ୍ୟର ସବୁ ଖେଳରେ ବିଜୟୀ ପାଇଁ 

ସଫଳତାର ସୀଢୀ ଚଢ଼ୁ ଚଢ଼ୁ ,

ମୁଁ କି ଜାଣିଥିଲି ,

ଖସିଯିବ ଗୋଡ 

ଅନ୍ଧକାର ର ଆଢୁଆଳେ 

ସ୍ବପ୍ନ ର ଦହନେ ଜଳି ଯିବା ପାଇଁ ||

ଏକା କରିଗଲ ଏମିତି ବେଳରେ 

ନଥିଲେ କେହି ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ 

           ଏମିତିକି ହସିବା ପାଇଁ  ||

ନିର୍ମମତା ର ଦେଲ ଭଲ  ଉଦାହରଣ 

କାହିଁଗଲା ସେ ବିସ୍ୱାଶର ଚରମ ,

ଭଲପାଇବା ନଥିଲା ଯଦି 

ଦୟା ତ ଥିବ କେଉଁଠି ଲୁଚି ,

ଏ ଦାରୁଣ ହୃଦୟବିଦାରକ ଚିତ୍କାର 

କେଜାଣି କେମିତି ତୁମ କର୍ଣ୍ଣ ଗହ୍ବରେ

                ପଡିଲା ନାହିଁ , ପଡିଲା ନାହିଁ ||

କେତେ ଯେ ଆଖି ଲୁହର 

ସାକ୍ଷୀ ସେହି ରାତ୍ରି ଅନ୍ଧାର ଏକାକୀର 

ଏ ଦୁନିଆଁ ରେ ବଞ୍ଚିବାର ଆଶା ଦେଖାଇ 

ସୁଖର ମଧୁ ଚଖାଇ 

ଏକବାରେ ଭରିଦେଲ ଜହର,

ପ୍ରେମ ର ତୃଷ୍ନା ମେଣ୍ଟାଇବା ପାଇଁ

ପି ଚାଲିଲି ତୁମରି ଆଖିକୁ ଚାହିଁ ||

ସେତିକି ରେ ପୁରିଲାନି ମନ ତୁମ 

ତୁମେ କିବା ସତେ ଜାଣିବ

ଆଶ୍ୱାସନା ର ନାମ 

କେତେ ଦୁର୍ଦାନ୍ତ ତୁମ ଯୋଜନା ଥିଲା 

କିପରି ହୃଦୟ ତୁମ ବିକଳ ନ ହେଲା 

ଦେଖି ହସୁଥିଲ, ଦେଖି ହସୁଥିଲ 

ଆଉ ମୁଁ ବି 

ଦଉଡୁଥିଲି ଏକ ମରୀଚିକା ପାଇଁ 

             ଏକ ମରୀଚିକା ପାଇଁ ||

  

ଅବାସ୍ତବ ମନ

ରିମ୍ ଝିମ୍ ବରଷାର ଏ ସୁଶୀତଳ ଜଳରାଶୀ
ସୀହରାଇ ଯାଏ ମନ ,
ଲାଗେ ସତେ ଡାକୁଛି ମତେ ,
କେଉଁ ନୁଆ ରାଇଜକୁ  |

ତାର ସ୍ପର୍ଷର ସେ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି
ହୃଦୟେ ମୋ ଦେଇଛି ଭରି
ଅଫୁରନ୍ତ ବେଦନା,
ସତେ ମୁ ଭାଷିଯାଏ ଏକ ଅଜଣା ଦୁନିୟା କୁ ||

ସେ ଦୁନିୟା ରେ ରହିଛି ଭରୀ ଖାଲି ଖୁସୀ ର ପସରା
ହଜାଇ ଦିଏ ଯିଏ କଣ୍ଟକୀତ ଦୁଃଖ ର ଅସରା
ଦଲକାଏ ପବନ ରେ ଉଡ଼ିବୁଲେ ସୁଦୁର ଆକାଶରେ

ମେଘ ମାଳ ସାଥେ ଖେଳେ ଲୁଚକାଳି,
ଯେପରି ସାଥୀ ଟିଏ ମିଳିଯାଇଛି ଏ ବାଆଁରା ପକ୍ଷୀ କୁ ||

ନୀଡ଼ ତାର ଗଲାଣି ହଜି
ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ସୋଚନା ,
ଏ ଦୁନିୟା ର ସବୁଜିମା ଭରା ଛୁଆଁ
ଲାଗେ ତାକୁ କାଇଁ ଭାରି ଆପଣା ,
ପାରିଲାନି କାଇଁ ଜାଣି , କେବେଠୁ ଥିଲା ସେ ନିବିଡ଼ ଅନ୍ଧକାରେ
ଏ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଭରା ବନାନୀ ବସିଛି ଚାହିଁ
ସାଦରେ ଆଦରୀ ନେବା ପାଇଁ ତାର କୋଳକୁ ||

କି ଯେ ସେହି ଆନନ୍ଦ, କି ଯେ ସେହି ଶାନ୍ତି
କି ଯେ ସେହି ଜୀବନ ,
ଆଉ କିଛି ଲୋଡା ନାହିଁ,
ସତେ କି  ଆଉ ସାର୍ଥକ ହେଲା ତାର ଜନମ,
ଘୁରି ବୁଲୁଥିଲା ଯାହା ପାଇଁ,
ବେଲାଭୁମୀ ପରେ ହୋଇ ବ୍ୟାକୁଳ
ସେତ ମିଳିଗଲା ତାକୁ
ସାଗର ଗର୍ଭ ରେ,
ଶାନ୍ତ ମହିମାମୟ ପୁଣି ସ୍ଥିର ଅଚଂଚଳ ||

ମନ ପୁରିଗଲା , ଆତ୍ମା ଭାରିଗଲା
କି ସେ ଆନନ୍ଦ ଭରା ସନ୍ନିଧ୍ୟ ଏକ,
ଯାହାର କି କରିବି କଳ୍ପନା,
ସେ ହିଁ ତାର ନାୟିକା ଏବଂ ସେ ହିଁ ତାର ନାୟକ ||